Perinaig Ar Mignon

Perrine Le Mignon

Texte recueilli par François-Marie Luzel:

auprès de Marguerite Philippe à Keramborgne,
Publié dans "Gwerziou Breiz-Izel" tome II en 1874

Mélodie
Chantée par Enora De Pascau
recueillie par Eva Guillorel en 2002:
Arrangement par Christian Souchon (c) 2011


Source: thèse de doctorat de Mme Eva Guiilorel " La complainte et la plainte" (consultable en ligne)
TEXTE des "GWERZIOU"

Perinaïg ar Mignon

1. Mar plij ganac’h selaouet hag e klewfet kana
Ur zon a zo kompozet a-newe ‘wit ar bloa,
Grêt d’ur vinores iaouank a oa o serviji
Bars ar gêr a Lanhuon, en un hostaleri.

2. Ann noz goel ar Rouane, ‘wit ar bloa tremenet
Arruout daou valtoutier da c’houlen bea lojet;
Goullet ho d-eûs da debri hag iwe da eva,
Ar vates Perinaïg ewit ho servija.

3. - Salv-ho-kraz, ‘me ‘nn hostizes, ewit se na reï ket,
Seiz bloaz ‘zo ‘man em zi, biskoaz potr n’ d-eûs servijet.
P’oa ‘r vates Perinaïg ‘tiservija ‘nn daol d’he,
Kalon ar valtouterienn diout-hi a domme.

4. Pa oe debret ho c’hoanio, ha poent mont da gousket,
Ur goulaou hag ul letern ho deveus goulennet;
D-eûs goulennet ul letern hag en-han goulaou sklêr,
Ar vates Perinaïg da zont d’o c’has d’ar gêr.

5. Homan ‘zo ur vroeg vad, karget a vadeles,
‘Allum goulaou el leterm ewit roï d’he mates;
- Setu aman ul letern, hag en-han goulaou sklêr,
Et brema, Perinaïg, d’ho c’hondui d’ar gêr.

6. P’oant arru ur pennadig gant-hi di-ouz an ti,
Unan ann daou valtoutier a zistroas out-hi:
- Mouchet-hu ho letern, lac’het ho koulaou sklêr,
- Ha penoz hec’h allin monet neuze d’ar gêr?

7. Deut ganimb, Perinaïg, deut-c’hui ganimb d’hon zi,
Me a roï d’ac’h da danva diouz a dri seurt gwinn.
- Ho trugare, aotrone, diouz ho kwinn gwella,
’N ti ma mestres ‘zo pewar, pa garan, da eva.

8. - Deut ganimb, Perinaïg, deut da vordig ar c’hè,
Ewit ma refomp d’ac’h herve hor bolante.
- Sal-ho-kraz, maltouterrienn, salv-ho-kraz, na inn ket,
Peb den onest ‘zo breman en he wele kousket;

9. Me am eûs bars ar gêr-ma kendirvi bêleienn,
Pa arruin dirazhè, penoz sevel ma fenn!
Homan ‘zo ur vroeg-vad, karget a vadèles,
‘Chomm ann noz war ar bâle, da c’hortos he mates.

10. Sonet dek hag unnek heur, hanter noz tremenet,
Ar vates Perinaïg er gêr na arru ket.
Mont ‘ra neuze ar vroeg-ma da wele he fried:
- Aotro Doue ma fried, c’hui a gousk disoursi,
Ho mates Perinaïg er gêr n’eo ket arri!

11. - Aotro Doue, eme-han, n’ gouskan ket disoursi;
Me am eûs ur breur bêlek a offernio ‘wit-hi;
A offernio ‘wit-hi dirag aoter ‘r rozer,
Ma vô bolante Doue ma arruo er gêr.

12. Sevel ‘ra euz he wele da vale ar ruio,
Kement-ha-ken-bihan m’arruas er butto:
Hag hen ‘klewet ur vouez ‘vel o tont euz ann env:
- Kers da bont Santes Anna, hag eno hi c’havi!

13. Arruet ‘tal ar pont, ‘n eûs hi c’havet maro,
‘N he c’hichenn al letern, hag en-han ur goulaou:
Hag hen ‘komanz da grial, da skoï war he galon:
- Aotro Doue, eme-z-han, Perinaïg ‘r Mignon

14. Aotro Doue, eme-z-han, Perinaïg ‘r Mignon,
Te oa seiz vloaz ‘zo em zi, te ‘oa ‘r plac’h a-feson !...

.............................................

15. M’ho suppli, tado, mammo, re a vag bugale,
Iwe mestro, mestrezed, kement d-eûs domestiked,
N’ho lezet ket en noz da vonet da vale,
Da vonet hoc’h unan, ispisial merc’hed!
Rapprochement avec le "Barzhaz"

Emzivadez Lannuon

1.Er bloazvez-man mil c'hwec'h kant pevar ugent trizeg,
Er gerig a Lannuon zo eur gwalleur c'hoarvet;
2 Er gerig a Lannuon en eun ostaliri,
Da Berinaig Mignon a oe matez enni.

3. - Aozit deom-ni, hostizez, peb tra evit koania
Stlipoù fresk ha kig rostet ha gwin mad da eva!








4. P'o-doe debret hag evet peb hini leiz e lèr...

5. Setu arc'hant, hostizez, kontit blank ha diner;
Ho matez gant eul letern da zond d'on c'haz d'ar ger!-






6. Pa oant i war an hent braz eur pennadig mad aet,
Eur gomz-kuzh warbenn ar plac'h tredo oa bet kaset.
14. - Taolet aze ho letern, ha c'hwe'et ho kouloù ;












16. Me 'm eus da vreur ur beleg er gêr a Lannuon
Mar klevfe pezh a lârit, rannafe e galon



19. Perinan 'doe ur vestrez karget a vadelezh
A chomas war an oaled da c'hortoz he matezh
(20). Ken a sonas an div eur, div eur kent hag an deiz
21. "Savet 'ta, tra dibreder, savet 'ta, senesal,
Da vont da sikour ur plac'h, en he gwad o neuñvial"

TRADUCTION par LUZEL

Perrine Le Mignon

1. S’il vous plaît, écoutez et vous entendrez chanter
Une chanson nouvelle qui a été composée cette année;
Elle a été faite à une jeune mineure qui était servante
À Lannion, dans une hôtellerie.

2. La nuit de la fête des Rois, l’année passée,
Arrivèrent deux maltôtiers pour demander à loger:
Ils ont demandé à manger, et aussi à boire,
Et la servante la petite Perrine pour les servir.

3. - Sauf-vos-grâces, dit l’hôtesse, pour cela elle ne le fera pas;
Voilà sept ans qu’elle est dans ma maison et jamais homme elle n’a servi.
Pendant que la servante la petite Perrine les servait à table,
Le cœur des maltôtiers s’échauffait pour elle.

4. Quand ils eurent soupé et que l’heure fut venue d’aller se coucher,
Ils demandèrent une lanterne, avec de la lumière;
Ils demandèrent une lanterne, avec de la lumière claire,
Et la servante la petite Perrine pour les reconduire chez eux.

5. Celle-ci [l’hôtesse] est une femme pleine de bonté,
Et elle allume de la lumière dans la lanterne pour la donner à sa servante:
- Voici la lanterne, avec une lumière claire dedans,
Allez à présent, petite Perrine, les reconduire chez eux.

6. Quand ils furent rendus à quelque distance de la maison,
L’un des maltôtiers se détourna vers la petite Perrine:
- Éteignez votre lanterne, petite Perrine, éteignez votre lumière claire.
- Comment pourrai-je alors retourner à la maison?

7. - Venez avec nous, petite Perrine, venez avec nous dans notre maison.
Je vous donnerai à goûter trois sortes de vins.
- Merci, Messieurs, merci de votre meilleur vin,
Chez ma maîtresse il y en a quatre sortes, et j’en bois quand je veux.

8. - Venez avec nous, petite Perrine, venez au bord du quai,
Afin que nous disposions de vous à notre volonté.
- Sauf votre grâce, maltôtiers, je n’irai pas,
Tout honnête homme est à présent couché dans son lit;

9. J’ai dans cette ville des cousins prêtres,
Et quand je paraîtrai devant eux, comment [oser] lever la tête?
Celle-ci [l’hôtesse] est une femme pleine de bonté,
Et elle reste, la nuit sur pied, pour attendre sa servante.

10. Dix, onze heures sont sonnées, il est minuit passé,
La servante la petite Perrine ne revient pas.
Cette femme va alors au lit de son mari:
- Seigneur Dieu, mon mari, vous dormez sans souci,
Et la servante, la petite Perrine ne revient pas !

11. - Seigneur Dieu, dit-il, je ne dors pas sans souci;
J’ai un frère prêtre qui dira une messe pour elle:
Qui dira une messe pour elle, à l’autel du rosaire,
Afin que Dieu veuille qu’elle arrive à la maison.

12. Il quitta son lit, pour parcourir les rues,
Tant et si bien qu’il arriva aux buttes:
Et il entendit une voix comme si elle venait du ciel:
- Vas au pont de sainte Anne, et là tu la trouveras!

13. Arrivé près du pont, il la trouva morte,
Près d’elle la lanterne et la lumière dedans:
Et il se mit à crier, se frappant sur le cœur:
- Seigneur Dieu, disait-il, petite Perrine Le Mignon!

14. Seigneur Dieu, disait-il, petite Perrine Le Mignon,
Tu étais depuis sept ans dans ma maison, tu étais une honnête fille!...

.........................

15. Je vous prie, pères et mères qui élevez des enfants,
Et vous aussi, maîtres et maîtresses, et tous ceux qui ont des serviteurs,
Ne les laissez pas aller se promener, la nuit,
Aller seuls, la nuit, surtout les filles!



English Translation
Perinaïk Mignon

1. O listen, if you please; you shall hear, by me sung,
A song that was composed in the course of the year.
Upon a lass who served- she was not yet of age-
As a maid in an inn of fair Lannion town.

2. In the night preceding Twelfth Night celebration
Two excise officers came and asked for lodging.
Furthermore, they asked for supper and for drink.
Insisting on being served by maid Perinaïk

3. - With your leave, gentlemen, she won't- the goodwife said,
Never in seven years did she serve men's parties.-
While little Perrine was serving at their table,
Through her presence the two men were getting heated.

4. The supper was over. T' was time to go and sleep
And they asked for a burning light in a lantern.
They asked for a lantern with a light lit in it,
And for the lass to guide them about the streets.

5. The goodwife was a good and straightforward woman;
She lit up the light in the lantern and she said:
- Here you are, Perinaïk. Here is your burning light.
Now, see these gentlemen down the streets to their home.-

6. When they had walked a bit, left the inn far behind,
One of the two taxmen turned on the poor lassie:
- Now open this lantern, put out this light of yours! -
- How am I to go home, gentlemen, if I do?

7. - O come with us, Perrine, O, come up to our room,
I shall let you taste three kinds of wines, that I have.
- With your leave, gentlemen, there are wines, the best sort,
Four kinds of wines for me to choose from in our vault .

8. - Now, come with us, Perrine, down to the embankment
That we may do with you anything we feel like.
- With your leave, excise men, with your leave, I shall not.
All honest people are now sleeping in their beds.

9. I have cousins down town, and they are clergymen.
How could I after that ever look in their eyes...-
The landlady was a good woman, and no doubt,
Was sitting up waiting for her maid to come back.

10. Ten, eleven of clock, then half past eleven
Were marked by the church clock. Perrine did not come home.
The goodwife went upstairs and waked up her husband.
- By God, husband, how can you sleep so soundly
While our maid, Perinaïk, is not yet come back home? -

11. - By God, he said, by no means did I sleep soundly!
My brother is a priest. He'll say a mass for her.
For her sake he will tell his beads to the altar,
That she may with God's help return to our house.

12. Now he raised from his bed and he roamed the streets
Until he came to the place that's known as the Mounds:
There he heard a voice that seemed to come from heaven.
"No, go to Saint Anne's bridge and you shall find her there!"

13. When he came on the bridge, there he found the maid, dead!
By her side, the lantern with the light still burning.
He started to lament, openly repenting:
- My God, he said, it is poor Perrine Le Mignon,

14. My God, he said, it is poor Perrine Le Mignon,
For seven years she had been with us, so decent...

........

15. I entreat you, fathers, mothers, who have children
And you masters and landladies who have servants,
Never allow that they should go out by night,
All alone, o never, especially the girls!


François-Marie Luzel (1821 -1895)




Retour à "L'Orpheline de Lannion" du Barzhaz Breizh