VERSION "SONIOU BREIZ IZEL"
FRANSOIZIC HA PIERRIC
Dimeuz ar beure, pa zavan,
Fransoazic ha Pierric,
Dimeuz ar beure, pa zavan,
Pa zavan.
Chiminal va dous a welan.
Chiminal va mestrezic coant
’Ra d’am c’halon contantamant...
— Hanter cant nozvès ez on bet
Kichen ho tôr, na ouiec’h ket.
Ar muia tra ma c’honsole,
Trouz hoc’h alan, en ho cuele;
Trouz hoc’h alan, ma dousic coant,
’Ra d’am c’halon contantamant.
— Pell ’zo a vijenn dimezet,
Peneverd caout gwal bried.
— Mar ho peus aôn rac gwal bried,
En han’ Doue ! va c’homerret !
Entre va fikès ha va fe,
Set’ touet crac va brassa le.
Setu ann daou-man dimezet,
Hac et assemblès da gousket...
A dôliou treid, a fassadou,
Ec’h a Fransoizic d’ann treujou ;
A dôliou treid hi c’hass e-mès,
Hac hi profès en leanès...
— Mar ho pa aon rac gwal bried,
E-leal ! c’hui a zo tapet !
Kanet gant Gillette Coat. — Plistin.
|
VERSION "BARZHAZ BREIZH"
SON AN DAOL
1.-O Itron Varia Blevin!
Deuz an noz ha deuz ar mintin,
Ha deuz ar mintin pa zavan,
Siminal va dous a welan.
2 Moged siminal va dous koant
A ra din-me kalzig a boan.
12. Hanter-kant nozvezh emaon bet
E toull ho tor, ne ouiec'h ket,
11.3 Ho alan dre doull an alc'hwezh
A zeu d'am dihun em gwele.
11.3 Ho alan dre doull an alc'hwezh
A zeu d'am dihun em gwele.
|
TRADUCTION de la version "SONIOU"
FRANÇOISETTE ET PIERROT
Le matin, quand je me lève,
Françoisette et Pierrot,
Le matin, quand je me lève,
Je me lève
J’aperçois la cheminée de ma douce.
La cheminée de ma maîtresse jolie
Me rend le cœur joyeux...
— Cinquante nuits j’ai été
Près de votre porte, vous n’en saviez rien.
Ce qui le plus me réjouissait
(C’était) le bruit de votre haleine, dans votre lit ;
Le bruit de votre haleine, ma douce jolie,
Me rend le cœur joyeux.
— Il y a longtemps que je serais mariée,
Si je ne craignais (d’avoir) méchant mari.
— Si vous avez peur (d’avoir) méchant mari,
Au nom de Dieu, prenez-moi.
Par mon pique et ma foi [1] ,
Voilà juré mon plus grand serment... -
Voilà ces deux-ci mariés,
Et allés ensemble se coucher...
A coups de pieds, à (coups de) giffles,
On pousse Françoise jusqu’au seuil ;
A coup de pieds, il la chasse dehors,
Et lui fait faire profession de religieuse...
— « Si vous aviez peur (d’avoir) méchant mari,
Ah ! Ah ! vous voilà bien attrapée !
Chanté par Gillette Coat. — Plestin-les-Gréves.
|